Pas op voor gevaarlijke persoonlijkheidstests. "Ben je rood? Dan kunnen we niet met elkaar overweg."

Kort daarna verscheen de Gallup-test, die in plaats van mensen te categoriseren, beloofde hun natuurlijke talenten te ontdekken. Het was een verademing. Nu, na jarenlang met leiders en teams te hebben gewerkt, merk ik steeds vaker dat wat communicatie zou moeten ondersteunen, deze juist blokkeert. Tests zijn niet langer een startpunt voor dialoog, maar een handige shortcut. In plaats van te luisteren, labelen we onszelf en anderen. In plaats van na te denken, gebruiken we kleuren en slogans. De fascinatie voor typologie is omgeslagen in een reflectieswitch. En dit is het moment waarop het de moeite waard is om even stil te staan.

Het ontdekken van je 'kleuren' of talenten kan fascinerend zijn – en dat is het vaak ook. Wanneer ik met teams werk, zie ik mensen hun ogen openen voor de verschillen tussen hen: ineens blijkt dat de collega naast je niet 'kil en afstandelijk' is, maar juist analytisch, terwijl de leider die constant naar resultaten vraagt, niet opdringerig is, maar een natuurlijk talent heeft om resultaten te behalen en duidelijke resultaten wil.